บทที่ 43 ออกจากบ้านโดยไม่มีอะไรติดตัว

วรพลลุกขึ้นยืน เดินออกจากสนามรบที่อยู่ข้างกาย

แล้วเดินไปหยุดอยู่ข้างๆ กาญจนา

กาญจนาหดคอด้วยความตกใจ นึกว่าเขาจะคลั่งขึ้นมาบีบคอเธออีก

จึงรีบพูดแก้ตัวให้ตัวเอง

“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่รู้ว่าคุณอยู่ที่นี่ ฉันมากับเพื่อนเพื่อจับชู้ ท่านประธานเป็นคนใจกว้าง คงจะเข้าใจฉันใช่ไหมคะ”

วรพลแค่นเสียงเย็นชา แต่ก็ไม่ไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ